Mijn neefje is op bezoek, met zijn gezin. Twee kleine schattige meisjes van 4 en 2 zorgen voor de nodige ambiance en lol. Ze brengen me aan het lachen en die kleine knuistjes die mijn hand zoeken in de keuken, doen me plezier. Ik geniet van het moment, dit moment van geluk, gegeven door twee kleine meisjes. Zomaar, spontaan. Hun oogjes stralen, hun mondje staat niet stil. Kinderen zijn eerlijk en rechtuit. Pretoogjes en knikkende hoofdjes, terwijl mijn man hen voorleest uit De Drie Biggetjes.

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit toekomstplannen maakte. Toen ik nog in het middelbaar zat, wisten mijn vriendinnen al welke trouwjurk ze wilden, wat voor werk ze zouden gaan doen, wat de namen van hun kinderen moesten worden. Ik wist helemaal niets en was ook totaal niet bezig met mijn toekomst. Ik leefde van dag tot dag en voelde geen enkele noodzaak om te weten wat morgen zou brengen.

Het is nog niet veranderd. Ik kijk nog steeds niet in de toekomst. Hier en nu, dat is wat voor mij belangrijk is. Ik wil het vandaag goed hebben, ik wil vandaag genieten van mijn gezin, mijn hobby’s, de mensen om me heen. Morgen kan weer anders zijn, maar vandaag is vandaag en niemand kan me vandaag afnemen.

Ik heb altijd gezegd dat ik maar 50 zou worden. In realiteit betekent dat, dat ik nog 2 jaar te gaan heb. Mensen worden soms boos, als ik dat zeg. Ik bedoel het niet verkeerd, maar het helpt me om in het hier en nu te leven, het helpt me om te genieten van wat we nu hebben en wat we nu kunnen. Extra waarde hechten aan het leven. Niemand die weet wat er nog op ons pad komt. Niemand die me er kan van weerhouden, om te leven zoals ik dat wil.

Mijn voeten doen pijn. Dat doen ze wel vaker in de zomer. In 2016 kreeg ik te horen dat de diabetes mijn voeten had aangetast. Ik geloof het nog steeds niet. Misschien wil ik het niet geloven, wil ik er niet aan toegeven. De last is er enkel in de zomer en heel af en toe gedurende de rest van het jaar. Ik kan er niets aan veranderen. Het is wat het is. Ik neem op tijd en stond mijn rust en luister naar mijn lichaam. Het is het enige lichaam dat ik heb, hier en nu.

Vandaag heb ik genoten. Met diabetes.

Zoete groet,

Cathy