voor 20 minuten.

Tijdens onze vakantie in Florida, zitten we op het terras van een Franse bistro te genieten van een amandelcroissant en een petit pain au chocolat, een veel te grote latte in een veel te grote tas en de zon op onze rug. Het koppel dat aan de tafel schuin tegenover ons zit, spreekt ons aan, in het Nederlands, met een Amerikaans accent. Patricia is nog niet lang terug in de States. Ze heeft 10 jaar in Nederland gewoond, met haar Nederlandse man, Marcel. We raken aan de praat en drinken nog meer latte. Patricia en Marcel zijn fanatieke sportievelingen, nog voltijds aan het werk in de IT sector en druk bezig met gezonde voeding. Tricia heeft borstkanker overwonnen. Ze kijkt naar mijn Dexcom op mijn arm en vraagt of het chemotherapie is. In Amerika kan je namelijk chemo krijgen buiten het ziekenhuis, gewoon thuis of op je werk. Dan heb je een soort doosje op je arm, net zoals een glucosesensor of insulinepompje. Ik vertel haar over mijn diagnose en hoe diabetes in elkaar zit. Ze is sterker dan ooit. Het boze K-woord heeft haar niet klein gekregen. Ze verwijst naar de vele 20 minuten-behandelingen in het ziekenhuis, tijdens haar ziekte. Ze wist, dat hoe moeilijk die 20 minuten ook waren, het nadien beter werd. Het is haar motto geworden, als ze voor taken staat, die haar onmogelijk lijken. Ik kan alles doen… voor 20 minuten.

Ik denk hierover na en er zit wat in. Als je die eerste 20 minuten van een moeilijke opdracht kan overwinnen, dan ben je al goed op weg. Ik denk aan diacollegaatjes met eetstoornissen, bij wie het nog maar kijken naar voedsel, al een hele opdracht is, laat staan dat ze er moeten van eten of er net moeten afblijven. Ik denk aan de tieners, die hun insuline ver weg stoppen, omdat ze schrik hebben om bij te komen, ook al weten ze dat die veel te hoge waarden hun lichaam verwoesten. Ik denk ook aan mijn vrienden, voor wie het moeilijk is om naast de diabetes ook een verslaving te hebben en de drank een waar risico vormt in combinatie met hun diabetes. Ik kan alles doen… voor 20 minuten.

Wat is jouw uitdaging? Wat maakt jou bang en wat helpt jou om moeilijkheden te overwinnen? Misschien heb jij een eeuwige schrik voor naalden of ben je doodsbang voor hypo’s? Wat als je niet zwanger durft te worden, omdat je bang bent dat de diabetesregeling tijdens een zwangerschap te moeilijk voor je is? Wat als… je alles kan doen.. voor 20 minuten?

Zoete groet,

Cathy