We genieten ten volle van deze welverdiende vakantie in Florida. Zoals elk jaar, komen we hier heel graag terug en dit jaar is niet anders. Ik hou van dit land, ik hou van de zon, de korte maar hevige onweersbuien, de grote verscheidenheid aan mensen, de natuur, het aanbod, de veelzijdigheid, ..

Op vakantie gaan met diabetes, is altijd een uitdaging. Verandering van tijdzone, ritme, voeding, beweging, stress, .. De ontspanning doet me goed en ik ben hier niet opgejaagd. Niets moet, alles is mogelijk. Ook met diabetes.

Mijn man neemt deze foto van mij, tijdens een superleuke uitstap naar de Drive Shack in Orlando. Ik vind de foto echt geslaagd en besluit hem op te slaan. Tijdens het bewerken van de belichting, valt me plots mijn Dexcom op. Ik snij het plaatje bij en leg ze naast elkaar: eentje met en eentje zonder Dexcom. Eentje met en eentje zonder diabetes. De diabetes is zo verweven in mijn leven ondertussen (bijna 17 j op de teller), dat ik echt niet meer weet hoe het is om geen diabetes te hebben. Ik sta er dan ook niet meer bij stil, hoe de buitenwereld mijn diabetes ziet. Maakt het me eigenlijk iets uit ook? Niet echt, want wanneer de kelner me wijst op de sensor en zegt dat hij twee vrienden heeft met T1 diabetes, weet ik dat wij de wereld helpen in het begrijpen wat T1 diabetes inhoudt. Hoe normaler wij doen over onze hulpmiddelen, hoe normaler de buitenwereld ze ook ziet. We zijn wie we zijn en we doen wat nodig is om in leven te blijven.

Tijdens ons bezoekje aan Epcot, botsen we op een dame in een rolstoel. Ze draagt shorts en op haar bovenbeen zit een Dexcom G5, met een kleurige splash-sticker er om heen. Ik spreek haar aan en we voelen meteen de herkenning van een leven met T1 diabetes. Ze laat me nog even weten, waar ik een pasje kan krijgen om de fast lane te kunnen gebruiken, zodat we niet hoeven aan te schuiven in een ellenlange rij.

We besluiten de natuur in te trekken en een boottochtje te boeken in Blue Spring State Park, waar de zeekoeien en alligators het water van de St John’s rivier delen. Tijdens het afrekenen, gaat mijn Dexcom alarm op mijn smartphone af en de dame aan de kassa herkent meteen het geluid. Haar mannelijke collega heeft namelijk ook T1 en zijn vriendinnetje deelt dezelfde aandoening. Ze laat me meteen weten dat er op de boot eten en drinken voorzien is, moest mijn bloedsuiker te laag komen. Haar collegaatje is trouwens een fervent duiker in deze natuurlijke waterbron. Fijn om te horen dat de diabetes hem niet tegenhoudt om te doen wat hij graag doet.

Diabetes is geen taboe. Het is niet iets om je over te schamen. Je hoeft het niet te verstoppen. Wanneer diacollegaatjes me vertellen, dat ze gemene opmerkingen krijgen over hun hulpmiddelen, dan verbaast me dat echt. Op al die jaren kan ik me niet herinneren dat mensen gemeen waren over mijn diabetes of me er in een negatieve manier over aanspraken. Ik zie het vaak als een manier om mensen bewust te maken van T1 en ga graag in op hun gemeende vragen uit interesse. Uiteraard moeten we allemaal doen waar we ons goed bij voelen. Aanvaard jezelf zoals je bent, met de diabetes erbij.

Zoete groet,

Cathy

Wil jij weten, hoe Dexcom CGM mijn leven met diabetes veranderd heeft? Dat vertel ik je graag in deze video.