Waarom ik en niet een ander?

Diabetes is niet meer weg te denken uit onze maatschappij en komt steeds meer in opmars. Iedereen kent wel iemand met diabetes. In ons kleine Belgenlandje heeft maar liefst 1 miljoen mensen diabetes (1 op 12 volwassenen) en er wordt verwacht dat die aantallen alleen maar gaan toenemen. Een chronische ziekte die niet alleen behoorlijk intensief is, maar ook verschrikkelijke complicaties teweeg kan brengen en de maatschappij enorm veel geld kost. Het is terzelfdertijd ook een ziekte waar niemand om vraagt en met een impact waar nog niet altijd genoeg bij stilgestaan wordt.

Mensen met diabetes die insulineafhankelijk zijn, moeten elke dag vingerprikmetingen doen, koolhydraten tellen, insuline afstemmen op hun behoefte van dat moment. Wie het goed wil doen, moet daar veel energie in stoppen en de tijd nemen om de metingen niet alleen te doen maar ook te interpreteren. Vingerprikmetingen geven je een statische waarde, wat wil zeggen: een waarde van dat moment. Je krijgt een cijfer te zien, dat jou laat weten wat jouw bloedsuiker op dat moment is. Aan de hand van dat cijfer moet jij zelfstandig beslissingen nemen: extra insuline, juist geen insuline maar extra suikers innemen, sporten uitstellen, extra bewegen, .. Heel lang hadden we enkel deze vingerprikmetingen om op voort te gaan.

Sinds een aantal jaren is er naast de vingerprik een nieuwe technologie op de markt, namelijk sensoren. Sensoren worden onder de huid ingebracht en reduceren het aantal vingerprikken per dag. Niet alleen verminderen ze het aantal vervelende vingerprikken, ze voorzien je meteen ook van heel veel waardevolle informatie. Informatie die jou toelaat om andere, meer doordachte en gerichte beslissingen te nemen. De trendpijlen naast de glucosewaarde, adviseren jou namelijk, over welke richting je glucose uitgaat: dalend, stijgend, heel snel richting hypo of net weer helemaal de hoogte in. Deze informatie is zo waardevol, dat het bepalen van je insuline helemaal anders kan zijn en jou kan helpen om een betere regeling te krijgen en de kans op hypo’s/hypers drastisch te verminderen. Minder schommelingen wil ook zeggen dat er minder kans zal zijn op complicaties in de toekomst. Complicaties zijn niet alleen hartverscheurend voor de persoon en de familie die er mee te maken krijgt, maar kosten ook de maatschappij handenvol geld: werkloosheid, ziekenhuisopnames, dure hulpmiddelen, kortere levensverwachting,… Als je iemand met diabetes vraagt waar ze het meeste schrik voor hebben, noemen ze vaak de complicaties en je hoeft me niet uit te leggen waarom.

Ondertussen gebruik ik al ruim 6 jaar Continue Glucose Monitoring (CGM sensor technologie). Wat wil zeggen dat ik al ruim 6 jaar kan autorijden met niet alleen een achterruit maar ook een voorruit, een spiegel vooraan en één aan beide zijkanten. Ik ben niet langer geblindeerd door enkel een statische waarde van het moment zelf. Ik kan vooruitkijken, terugblikken, voorspellen en anticiperen op wat er gebeurt. Sensortechnologie wordt in België al goed geïntegreerd in onze diabetesbehandeling en er zijn tig manieren om een sensor vergoed te krijgen, zeker als je T1 diabetes hebt. Maar ook mensen met T2 diabetes op insulinetherapie die in een conventie opgevolgd worden, kunnen sensoren gebruiken (mits een inbreng van de persoon zelf). Laat dat nu niet zo zijn voor onze noorderburen. In Nederland vechten mensen met diabetes nog steeds met man en macht om sensoren vergoed te krijgen en hun regering duidelijk te maken hoe belangrijk deze technologie kan zijn in de behandeling van hun chronische ziekte.

Waarom ik en niet een ander? Waarom kijken we niet verder dan onze neus lang is en helpen we niet onze diacollega’s, die nog niet het voorrecht hebben om deze technologie vergoed te krijgen? Het kost jou niets meer dan een beetje sympathie voor je medemens en het ondertekenen van de petitie. Scroll niet lekker door, maar reik een ander de hand en laat hen weten dat je het hen ook gunt, om gebruik te maken van de technologie die het best bij hen past. Teken vandaag nog! Laat van je horen en kom op voor andere mensen die net als jij diabetes hebben. Ook zij hebben recht op een leven met minder kans op complicaties, op een leven met meer kwaliteit en minder zorgen. Ik reken massaal op jullie inbreng!

Zoete groet,

Cathy

Teken vandaag nog de petitie
en spoor ook je familie aan om mee te tekenen!

2 gedachtes over “Waarom ik en niet een ander?

  1. ik heb met veel liefde de petitie ingevuld, want sta volledig achter mensen met diabetes en kan ondertussen al anderen helpen, en zo ontstaat er een hechte band en leert men telkens opnieuw nog bij bij het horen wat anderen uitspreken;
    het is en blijft er iedere dag mee bezig zijn en dan is men heel trost en tevreden met de mooie waarden en samen zijn en blijven we sterk en dit met eenzoete groet van nICOLE

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.