Enkele jaren terug leer ik Zuster Nicole kennen. Een actieve vrouw die zich volledig ten dienste stelt van haar medemens en samenleeft met de andere zusters in een klooster. Nicole heeft net als ik, Type 1 diabetes. Nicole is één van de enige personen die ik ken, die hypo unaware is, waardoor ze vaak in de problemen kwam. Maar dat is nu verleden tijd en Nicole vertelt jullie waarom.

Ik ben Nicole en kom uit een gelovig gezin van 5 kinderen. Op 16-jarige leeftijd werkte ik in een schoenfabriek en toen ik 20 werd, trad ik binnen in een kloostergemeenschap. Christus is de bron van mijn leven en ik probeer te leven naar zijn voorbeeld.
Amper 9 jaar later kreeg ik de diagnose T1 diabetes. Ik kon de diagnose niet aanvaarden en duwde de diabetes van me af. Ik dronk heel veel en vermagerde zienderogen. Ik moest meteen opstarten met insuline en dat vond ik heel erg en ik bleef de ziekte verdringen.

Ik deed wat ik moest doen, omdat ik geen andere keuze had, maar het ging me niet goed af. Ik begon met insulinespuitjes, stapte over op de pen en gebruik nu al 7 jaar de pomp. Ik heb een bredere kijk gekregen op diabetes en probeer er nu zo zelfstandig mogelijk mee om te gaan. Als ik problemen ervaar, zoek ik hulp en uitleg zodat ik weer verder kan.

Doordat ik nooit mijn hypo’s voelde, kreeg ik veel commentaar en harde woorden te verduren. Er werd over mij geroddeld, wat ik als bijzonder pijnlijk ervaarde. Op andere momenten sprak men mij rustig toe en werd me aangeraden iets te eten. Daar ik die hypo’s niet voelde maar wel besefte dat ik geholpen werd, zorgde ervoor dat ik heel erg dankbaar was naar de mensen die voor me zorgden. Zowel mijn collega’s als de medezusters gingen op een kordate manier met me om, zodat de hypo’s snel opgelost werden.

Mijn leven met diabetes is sinds de Medtronic 640G met CGM helemaal anders geworden. Op de pomp zie ik hoe het met mijn glucosewaarden is gesteld en wat ik moet doen om mijn waarden weer recht te trekken. Ik ben dan ook heel dankbaar voor deze technologie en voor de veiligheid die het me brengt.

Het is nu al ruim een jaar geleden, dat ik nog een zware hypo gehad heb. Doordat ik nu meteen reageer op de alarmen (hiervoor gebruikte ik een Freestyle Libre sensor, zonder alarmen), kan ik urgente hypo’s vermijden. Als er nog actieve insuline in mijn lichaam zit, dan moet ik iets eten en afwachten. Is er geen actieve insuline meer, dan lost de pomp de aankomende hypo zelf op. Het vraagt tijd, energie en vertrouwen om met deze nieuwe manier van behandelen te leren omgaan, maar ik ben blij dat ik de kans gegrepen heb.

Met vallen en opstaan, dat is hoe ik mijn diabetes aanpak op een positieve manier. Het blijft een chronische ziekte maar ik doe wat binnen mijn mogelijkheden ligt en leef elke dag ten volle mijn leven. Er zijn mensen die het moeilijker hebben. Ik mag van geluk spreken.

Ondertussen heb ik al 32 jaar T1 diabetes. In het begin was er weinig begrip voor mijn aandoening. Ik was toen ook niet aangesloten bij een diabetesconventie, waardoor ik alle kosten zelf moest dragen. Nu hoef ik niets meer te betalen voor mijn diabetesbehandeling. Mijn team biedt mij kansen om nieuwe technologieën uit te proberen. Er is meer dan ooit begrip voor mijn situatie en ik neem mijn diabetes nu in eigen handen. Ik hoor wel vaker dat ik een andere vrouw geworden ben, moediger en klaar om nieuwe zaken te ontdekken.

Dat ik een bezige bij ben, zal niemand verbazen. Ondertussen ben ik gepensioneerd, maar enkele maanden terug was ik nog steeds aan het werk bij bejaarden, een job die ik altijd graag gedaan heb. Mijn diabetes werd echter heel erg beïnvloed door de stress en druk in mijn beroep. Er moesten dagelijks aanpassingen gedaan worden om niet te laag te komen op het werk. In het weekend had ik dan weer meer insuline nodig omdat ik niet zo actief was en omdat er minder stress was.
De invulling van mijn dagen is veranderd, maar emoties, stress en spanning blijven een grote invloed hebben op mijn glucosewaarden. De pomp helpt me hier goed bij, maar je moet wel alert zijn en tijd maken om je diabetes aan te pakken. Mijn positieve gedachtengang en mijn vertrouwen in de kracht van de Heer, helpen me om me elke dag te blijven inzetten. Ik weet dat ik er niet alleen voor sta.

Zoete groet,

Nicole

Wil je met ons meepraten of heb jij een reactie op deze blog?
Surf dan naar mijn Facebookpagina en laat je reactie achter.