Afscheid van een vriend.

Lieve Johan

johan7 april 2018, 19:10. Ik krijg bericht dat je er niet meer bent. Ik lees het bericht opnieuw en de haartjes op mijn armen komen rechtop te staan. Dat kan toch helemaal niet? Jij? Net 50 jaar geworden. Ik kon er niet bij zijn op je verjaardagsfeest en je vond dat zo jammer. We hadden afgesproken om binnenkort weer eens samen te komen en bij te kletsen. Jij, die zo graag praatte over diabetes en die je 200% inzette voor bewustwording rond diabetes. Jij, die je elke dag opnieuw inzette in je restaurant, dat je samen met je lieve vrouw leidde. Jij, die de koolhydraten uitrekende voor je klanten met diabetes en hen andere opties bood die koolhydraatbewuster waren als ze dat wensten. Jij, die altijd klaar stond om anderen een helpende hand te bieden. Ik kon het niet geloven en stuurde je smsjes op je mobiel. Je antwoordde niet…

Het ziekenhuis stond in je tuin, zei je zo vaak grappend. Je kwam er ook veel, elke woensdag bijna. Je had het moeilijk en de diabetes was niet mild voor je. Je zat nog boordevol plannen en was volop bezig met het uitbreiden van je zaak. Je vloekte op je voet die niet meer meewilde maar je liet je niet kennen. Je kocht een scooter en daarmee kwam je waar je wou komen en niets hield je tegen. Je was zo’n doorzetter en opgeven stond niet in je woordenboek.

Je was zo gemotiveerd om je diabetes op orde te krijgen. Je liet aan iedereen trots je insulinepompje zien en je schafte een Dexcom CGM aan op eigen kost, omdat je het nut er van in zag en het je hielp om betere keuzes te maken. Verdomme man… waarom toch…

Je was een bijzonder man Johan. We zagen elkaar niet vaak genoeg, maar gekscheerden dan maar weer eens op Messenger of je haalde me op om een receptie mee te pikken in Antwerpen. Je was zo trots, toen je de titel Ambassadeur van Vlaanderen kreeg van ZUCSU, het platform voor horeca, voor mensen met diabetes en voor al wie gezond wenst te eten. Je kleedde je er zelfs voor op.

Zonet onze chatsessies opnieuw gelezen, met een glimlach en een traan in mijn oog. Ik ben sprakeloos. Het was te vroeg. We gaan je missen. Ik ga je missen.

Johan
ter nagedachtenis aan Johan Commeyne, zaakvoerder van De Zandwegemolen in Brugge

Zoete groet,

Cathy

6 gedachtes over “Afscheid van een vriend.

  1. Dag Cathy,
    Wat een mooie ode aan een vriend.
    Bij wijlen is het leven zo wreed en blijf je achter met smart en vele vragen.
    Sprakeloos, niet begrijpend.
    Mijn oprechte deelneming.
    Lieve

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.