Diabetes is altijd een beetje reizen. Je moet plannen, voldoende voorraad voorzien, routes uitstippelen en vooruitziend zijn. Het zijn niet meteen de meest zorgeloze reizen als je gezegend bent met diabetes. Achteraf kan je er wel om lachen, maar bevroren insuline in een oubollig koelkastje in Corfu of je laatste voorraad insuline in de koelkast van de bus die je net afgezet heeft in Luxor, is geen pretje op het moment zelf. Het goede is dan weer, dat je steeds bijleert. Het lijstje met alle zaken waar je moet op letten, wordt alsmaar langer maar het voordeel is: het wordt routine en bepaalde zaken weet je gewoon al, je moet er niet meer bij nadenken. Het inpakken van de katheters, stripjes en sensoren gaat net zo vlot als het invullen van je beauty case.

Op reis gaan is ook altijd een beetje loslaten. Je wilt rust, ontspanning, zon, plezier, genieten,.. Het kan wel eens gebeuren dat je hierdoor je dagdagelijkse routine zo onderbreekt, dat je behandeling hierdoor in het gedrang komt. Andere tijdstippen om te eten, totaal andere keuken op reis (hoe tel je in godsnaam koolhydraten in gerechten die je helemaal niet kent?) en meer/minder beweging dan je gewend bent. Waar iemand zonder aandoening zich daar niets van hoeft aan te trekken, voelen wij meteen de gevolgen als we het niet helemaal goed aanpakken.

Ondertussen heb ik al ervaren, dat een zonvakantie mijn insulinebehoefte laat dalen, omdat warmte ervoor zorgt dat de insuline beter opgenomen wordt. Ik ben ook meer ontspannen en ook dat kan er weer voor zorgen dat ik minder insuline nodig heb. Het tellen van koolhydraten in landen waar koolhydraten het hoofdbestanddeel van de maaltijden zijn (denk maar aan landen waar rijst/brood/peulvruchten/pasta in elke maaltijd zitten) is nog trickier. Maar leer relativeren en geniet van je vakantie. Tenslotte gaan we minder vaak op vakantie dan dat we thuis zijn. Je kan de teugels al eens wat losser laten, zonder daarom helemaal de mist in te gaan.

Mijn reispompje komt enkele dagen voor ons afreizen aan. Nog nooit eerder heb ik er gebruik moeten van maken, maar toch vraag ik er elk jaar opnieuw eentje aan, via het contactformulier. Je zal maar in een ander land zijn en per ongeluk het zwembad inspringen zonder je pomp af te koppelen of je pomp laten vallen en een knoert van een barst in het scherm zien.

Maak voor jezelf een verslagje, van wat goed ging op vorige reizen en waar nog wat kan aan gesleuteld worden. Het zal je helpen bij het plannen van je volgende reis. Diabetes is altijd een beetje reizen. Diabetes is altijd een beetje loslaten.

Zoete groet,

Cathy

NOTA: check bij jouw pompfirma hoe het zit met reispompen en wat de procedure is, zodat je niet voor verrassingen komt te staan.