Ik weet niet meer juist wanneer het begonnen is, maar ondertussen is het een traditie geworden: na een bezoek aan de endocrinoloog, stop ik steevast in het cafetaria van het ziekenhuis voor een appelflap. Een soort van oppepper, een beloning, comfortfood zeg maar. Niet dat ik opzie tegen bezoeken aan de endocrinoloog of dat ik me er slecht door voel, maar je gaat er ook niet echt heel ontspannen naartoe.
Als ik er over nadenk, hoe vaak we onszelf belonen met voeding of alcohol, dan is dat eigenlijk frappant. Het begint al in de kinderschoenen: je kleuter ligt languit op de kiezelsteentjes en bleirt de hele buurt bij elkaar. Je trekt hem recht, veegt die kapotte knieën schoon en houdt hem een lolly voor: “omdat je zo flink bent”. Het gekende snoepje bij het verlaten van een bakkerij, een plakje worst bij de slager en in iedere hand een koek van zodra Oma de deur van haar huis opent en je blij in haar armen neemt. Dat we met onze tieners Chinees gingen eten op de dag van het schoolrapport: het werd een steeds terugkerend evenement. Maar waarom doen we dat eigenlijk? Leren we hierdoor ons gevoel te voeden met eten?
Alhoewel je geen diabetes krijgt door het eten van suiker, heeft voeding wel heel veel te maken met diabetes. Iedere hap die we in onze mond stoppen, ondergaat een analyse op koolhydraten, vetten en calorieën. Er wordt namelijk ook gelet op ons gewicht, op de hoeveelheid koolhydraten die we innemen per dag en op hoeveel insuline we gebruiken. Dat is niet altijd even makkelijk om te aanvaarden, dat je niet zomaar meer iets in je mond kan stoppen zonder dat belletje dat rinkelt in je hoofd. Je zo moeten focussen op voeding en beweging, is niet voor iedereen weggelegd. Er is echter geen andere keuze: onze insuline wordt bepaald door de hoeveelheid koolhydraten en onze verbranding.
Beloon jij jezelf ook met iets lekkers als je vindt dat je wel een schouderklopje verdiend hebt? Of grijp je eerder naar een traktatie als je iets te vieren hebt of net triest bent? Hoe ervaar je dat in combinatie met je diabetes?
Zoete groet,
Cathy