Type 1 diabetes is een autoimmuunziekte, waarbij het lichaam niet langer in staat is om zelf insuline aan te maken. Door het toedienen van die broodnodige insuline via spuitjes of een insulinepompje, blijf je in leven, wat 100 jaar terug niet zo evident was.
Er worden over de hele wereld discussies gevoerd, over wat mensen met Type 1 diabetes wel/niet  zouden mogen/moeten eten. Je wordt met meerdere diëten overspoeld en soms zie je door het bos de bomen niet meer. Wie heeft er gelijk? Mogen we wel/geen suiker eten? Is het ok om af en toe toe te geven aan een lekker stuk gebak of moeten we toch weer Spartaanser gaan leven?

In mijn begincarrière, zo’n 15 jaar geleden, kreeg ik een “dieet” van 300 gr koolhydraten per dag. Er werd toen nog niet gesproken over koolhydraten, maar het kwam neer op zoveel sneden brood bij het ontbijt (eentje met hartig beleg, eentje met “kunstmatig” gezoet beleg), zoveel lepels aardappelen als lunch en voor het avondmaal opnieuw zoveel sneden brood, liefst met rauwkost erbij en mager beleg. Ik wist toen al dat een “light” dieet niets voor mij zou zijn. Ik hou van eten, ik hou van koken en bakken en ik hou niet van moeten of niet mogen. Dan breekt er iets in mij en dan ga ik revolteren.

Al evenlang ben ik op zoek naar de manier die voor mij het beste past. Ik volgde een tijdje een groep op Facebook, die dweept met de leer van Dr Bernstein, die zelf T1 heeft en een zeer koolhydraatarm dieet predikt. Het leek mij veel te eentonig en zeer moeilijk vol te houden. Ik heb het zelfs geen kans gegeven. Er waren ook andere groeperingen, zoals LCHF (low carb high fat – of low carb healthy fat, het is maar zoals je het bekijkt) en dat heb ik wel een paar weken getest, tot het spek, de eieren en de avocado’s mij de zin ontnamen om nog maar aan eten te denken.
Niets mis met de gewone Vlaamse kost, maar het geeft me geen voldoening. Ik kook graag en probeer elke dag minstens één nieuw recept uit. Zalig vind ik dat, dat experimenteren met voeding en nagaan wat het met mijn lichaam doet.

Is het OK om af en toe te genieten van een lekker stuk taart en daarvoor te bolussen? Moet je je koolhydraatinname zoveel mogelijk beperken en zo weinig mogelijk insuline toedienen? Is het belachelijk om een wafel met fruit, slagroom en ijs te bestellen en daarnaast een cola light? Waarom ligt dat onderwerp zo gevoelig en vooral dan onder mensen met diabetes zelf? Veroordelen we onze diacollega’s niet te vaak, door hen te wijzen op wat wel/niet kan? Of mogen we zelf beslissen hoe we omgaan met onze diabetes?

Durf jij open en eerlijk te genieten van een dessert met de daarbijhorende bolus of schaam je je en ben je bang voor commentaar?

Shoot! Ik wil graag horen hoe jullie hier mee omgaan!

Zoete groet,

Cathy

Wil je graag andere mensen met T1 leren kennen? Mee discussiëren over T1-gerelateerde onderwerpen? Volg me dan op Facebook!