Het hield me al bezig, toen ik nog niet zo heel lang diabetes had. Verschillende keren stelde ik de vraag, aan verschillende endocrinologen, maar niemand kon me het antwoord zeggen. Er werd een beetje rond de pot gedraaid, gegoocheld met woorden en gezegd dat het vooral belangrijk was om 2u na de maaltijd weer binnen de marge te zitten. Die marges konden dan ook nog anders zijn van dokter tot dokter. Wat is diabetes toch een moeilijke ziekte. Er zijn geen “standaard” regeltjes. Het is elk voor zich en iedereen is anders en behandelt de diabetes op zijn eigen manier.

Het blijft me echter bezig houden en ik ga op zoek naar grafieken van mensen die geen diabetes hebben. Hoe hoog stijgen die door na de maaltijd? Hebben zij ook pieken? Hebben die pieken te maken met bepaalde voedingsmiddelen? Ik weet ondertussen dat bepaalde producten nefast zijn voor mij en gegarandeerd zorgen voor een serieuze piek in mijn bloedsuikerspiegel. Ik heb het dan voornamelijk over brood, desserts, alcohol, .. Door het gebruik van de Dexcom, heb ik geleerd om vroeger te bolussen en te zorgen dat mijn startwaarde voor de maaltijd lager dan 100 is. Dit zal ervoor zorgen dat je niet zo hoog doorstijgt als bij een startwaarde van bijv. 240 mg/dl.

Maar hoe hoog is nu te hoog en waarom is het zo belangrijk? We krijgen allemaal te horen dat ons HbA1c zo goed mogelijk de waarde van een persoon zonder diabetes moet evenaren. Waar in mijn beginjaren de dokter nog tevreden was met 8.5%, wordt er nu eerder gestreefd naar steeds lagere A1c waarden (om complicaties zoveel mogelijk te beperken). Mijn eigen streefdoel is een HbA1c tussen 6-7% en dat lukt zeer goed (dankzij de CGM en het voortdurend inspelen op wat ik zie gebeuren). De Amerikaanse ADA diabetesvereniging spreekt over een HbA1c <6.5%. Maar ook met een goed HbA1c kan je nog steeds te hoge waarden hebben na de maaltijd. Die pieken zijn niet zo goed voor ons lichaam en het voortdurend schommelen tussen hoog en laag, voelt niet fijn. Je bent moe en je hebt geen energie en je voelt je niet top. Dat is een reden waarom ik blijf zoeken naar manieren om mijn bloedsuiker zo min mogelijk te laten pieken na de maaltijd.

Voor mezelf zou ik het ideaal vinden, moesten mijn waarden niet hoger stijgen dan 50 punten na mijn startwaarde voor de maaltijd. Daar zou ik echt superblij mee zijn. Soms lukt dat, vaak ook niet. Mijn endocrinoloog vroeg me ooit of ik een beetje perfectionistisch was? Ondertussen zet ik perfectionisme tussen het lijstje van diabetessymptomen, want ik hoor bij veel dia-collegaatjes dat perfectionisme zo’n grote rol speelt in hun leven (vind je het vreemd?).

Voor mezelf is het altijd feest als ik na de maaltijd nauwelijks een stijging in mijn waarden waarneem. Dan komt er spontaan een glimlach op mijn gezicht. Stijg ik echter meteen door naar de 300-400 regio, dan komt dat vaak omdat ik niet lang genoeg op voorhand gebolust heb (45 min voor mij is minimum) of dat ik niet gewacht heb op het juiste moment om aan de maaltijd te beginnen (de daling op mijn Dexcom is cruciaal hier) of dat mijn startwaarde veel te hoog was en de correctie te lang op zich laat wachten (vaak haalt de honger het van het geduld). “Dan wacht je toch gewoon tot je waarde goed is?”, hoor ik wel eens. Ik wil die personen graag mijn diabetesschoenen geven voor 1 dag en horen hoe moeilijk het is, om niet zomaar te kunnen eten wanneer jij daar zin in hebt, om niet altijd binnen de marges te staan met je waarden. Ik wil graag je frustratie eens horen als je dubbele pijlen omhoog ziet verschijnen op je CGM, terwijl je alles goed gedaan hebt (kh inschatten, correct bolussen, wachten op het juiste moment).

We blijven zoeken naar tips om die maaltijdpieken zo klein mogelijk te houden. Ik ben benieuwd naar JOUW methode om hier mee om te gaan en te zorgen dat er zo weinig mogelijk schommelingen zijn.

Zoete groet,

Cathy

https://www.facebook.com/aantafelmettype1diabetes/