Ik lees het berichtje van een lieve dia-collega/vriendin. Ze is ontgoocheld, triest, voelt zich verslagen. Er komen tranen aan te pas en ze zoekt antwoorden die ze niet vindt. Er komt steun uit verschillende hoeken, steun van mensen die weten wat het is, die weten wat voor een fokking invloed die fokking cijfers hebben op ons gemoed. Niet alleen op ons gemoed, maar ook op onze gezondheid, de rest van de dag, ons gezin, onze alledaagse bezigheden zoals werk, sport of hobby’s.

“Je bloeddruk is precies wat verhoogd. Maak je je te druk?”, vraagt de verpleegkundige. Haar vraag prikkelt me en zorgt onbewust voor een versnelde hartslag. Of ik wel weet, dat een verhoogde bloeddruk niet zo goed is voor de bloedvaten? Ik zucht.

Net als bij de slager, neem ik een ticketje bij de dienst Inschrijvingen in het ziekenhuis. Ik ga zitten en mijn oog valt op het scherm. Mijn nummer is 328. Op het scherm zie ik dat er nog 7 mensen voor mij zijn. Ik vraag me af, wat de namen achter de nummers zijn. Welke ziekte ze hebben. Of cijfers ook in hun leven zo’n grote rol spelen. Of ze zich ook soms een nummer voelen.

“Niet weer! Hoe kan dat nu?”, roept ze geïrriteerd vanuit de badkamer. Je weet dat de weegschaal zo meteen heel hard onder de kast geduwd wordt. Je weet dat je tiener met T1 zo meteen haar ontbijt overslaat en besluit om de dag door te komen op een appel en 8 flesjes water. Je maakt je zorgen en je weet dat je goede raad niet in dank zal afgenomen worden. Je weet dat gewicht een delicaat onderwerp is en dat je dochter meer is dan een nummer. Nu zij nog.

Ik zie continu waarden op mijn CGM. Daar dient CGM dan ook voor. Ze kunnen in het begin heel erg confronterend zijn, omdat je niet wist dat je tussen de maaltijden best hoge waarden had. Je schrikt van de nachtelijke waarden, die aantonen dat je meerdere keren per week een onopgemerkte hypo hebt in je slaap. 426 mg/dl (23.6 mmol), 104 mg/dl (5.7 mmol), 52 mg/dl (2.8 mmol), 163 mg/dl (9 mmol). Cijfers, die elk voor iets staan en die elk een eigen gevoel teweeg brengen. Angst, paniek, ontevredenheid, laksheid, twijfel, geluk, blijdschap, euforie, depressie.

“Echt waar, binnen 10 jaar is er geen Type 1 diabetes meer. Onderzoekers stellen alles in het werk om ons van die rotziekte af te helpen. Je moet er in geloven, je moet blijven hopen.” Je schudt meewarig je hoofd en je denkt: dat hoorde ik 35 jaar geleden ook al. Je gelooft er niet meer in. Niet in 10 jaar, niet in 20 jaar. Dat er na 10 jaar diabetes complicaties kunnen komen, dat heb je aan den lijve ondervonden. Dat is je waarheid. Wat betekent die 10?

Je bent meer dan een nummer. Je bent bijzonder. Je bent getalenteerd en ordelijk en georganiseerd. Je bent moeder/vader, vriend(in), supercollega, zus/broer en zoveel meer. Je hebt niets met wiskunde maar elke dag word je geconfronteerd met waarden, nummers en cijfers. Je ziet ze op papier, op je meter en in je hoofd. Ze maken je gek maar ze vertellen je ook hoe het gaat. Een haat-liefdeverhouding, kan je het noemen. Je hebt ze nodig, die nummers, om op het rechte pad te blijven en om uit het dal te komen. Hou van jezelf en zoek voor al die nummers die je weg kruisen, een talent dat jou beschrijft. Hang briefjes op je spiegel, zodat je naast die waarden ook elke dag ziet hoe belangrijk JIJ bent. Want jij bent geen nummer. Jij bent jij. En jij bent het waard.

Zoete groet,

Cathy