Bij het stellen van de diagnose, krijg je uitleg over wat diabetes is. Je krijgt ook een glucosemeter, een prikpen, naaldjes en strips. Er wordt gehamerd op het belang van het wassen en drogen van de handen voor het aanprikken van de vinger (zijkant van de vinger, niet de toppen, ik beken schuld). Je hoort dat vuile vingers een vertekend beeld kunnen geven en dat een foutief gemeten waarde potentieel gevaar inhoudt. Je kent het verschil tussen hyper en hypo nog niet en je kan nog geen gevoel of symptomen toeschrijven aan specifieke waarden. Je weet niet hoe 370 voelt en wat 52 met je doet. Je moet dus echt vertrouwen op je glucosemeter en op basis daarvan al dan niet insuline gaan toedienen.
We weten het allemaal: slechte gewoonten sluipen er altijd in. Daar waar we in het begin heel bedachtzaam te werk gingen en telkens de handen goed wasten en droogden, wil dat er na enkele jaren wel eens bij inschieten. Je zit gewoon te werken aan je bureau en hebt de laatste uren geen voedsel aangeraakt. Denk je. Of je ligt in bed en hebt je wekker gezet om 3 AM om je bloedsuiker te prikken. Dan heb je toch geen suiker op je handen? Toch?
Omdat ik heel vaak in de keuken te vinden ben, was ik ook heel vaak mijn handen. Toch moet ik toegeven, dat ik niet voor elke vingerprik mijn handen was. Ik doe het wel als ik moet kalibreren, maar ’s nachts bijvoorbeeld, sta ik niet op om eerst mijn handen te wassen voor ik meet.
Ik lag net in bed toen mijn Dexcom twee druppels liet zien: tijd om te kalibreren. De Dexcom zelf gaf 263 aan en zo voelde het helaas ook wel. Met het licht van de Dexcom als zaklamp voor het prikken, zette ik mijn meter aan en koos ik voor BG-test. Ondertussen haalde ik een stripje uit het potje en prikte ik in mijn vinger. De waarde die ik toen op mijn meter te zien kreeg, kon helemaal niet kloppen. Die 572, daar zou ik echt ongemakkelijk van zijn, ik zou constant moeten plassen hebben en mijn mond zou ook heel droog zijn. Ik nam een tweede strip en prikte een vinger van mijn andere hand aan: 257. Met nog een blik op de Dexcom, kon ik hier wel mee akkoord gaan. Een derde meting toonde een 265 en dat was ook de waarde die ik aan de Dexcom doorgaf als ijkwaarde. Ik gaf meteen ook een correctiebolus op die 265, blij dat ik geen correctie gegeven had op die 572.
Wees bedacht op de waarden die je ziet. Probeer je lichaam ook te voelen en als je voelt dat er iets niet klopt, meet dan opnieuw. Ik zou in principe mijn handen moeten gewassen hebben voor die tweede meting. Met dank weer, aan de Dexcom, die me duidelijk maakte dat die 572 echt een no-go was.
Zoete groet,
Cathy