Ik ben Cathy. Ik ben 44 jaar en ik ben verslaafd aan koolhydraten. Nèh, ik heb het gezegd. Je noemt het en ik ben er gek op: brood, ontbijtgranen, granen, (zelfgemaakte) pasta, rijst, gebak, koekjes, fruit, yoghurt, peulvruchten, chips, .. Ik lust het allemaal. Laat dit nu net een “dik” probleem zijn als je diabetes hebt. We hebben koolhydraten nodig (is dat echt zo? of wordt ons dat voorgehouden door een achterhaalde voedingsdriehoek?), maak ik mezelf elke dag wijs. Ik heb ze nodig. Omdat ik er verslaafd aan ben. Omdat ik graag koolhydraten eet. Omdat ik graag kook en bak en gek ben op afwisseling. Ik hou ook van vlees en vis en groenten, maar vind mijn voeding niet gevarieerd genoeg zonder koolhydraten. Moest onze pancreas een probleem hebben met vlees of vis, dan zou ik daar veel meer kunnen mee leven dan zonder koolhydraten. Die verslaving komt er niet zomaar. Het bevredigende gevoel dat koolhydraten je geeft, vraag al snel naar nog. Je krijgt een suikerpiek (ook al bevat je maaltijd geen toegevoegde suikers, koolhydraten worden omgezet in glucose = suiker) en je hersenen vragen naar nog. Dat is één van de redenen waarom je niet stopt na 1 koekje, na 1 handje chips of 1 sneetje brood: je wil meer!

Mijn dia-collegaatjes hebben de term “kilodraden” allang overgenomen. We lachen er wel eens mee, maar eigenlijk is het pure ernst. Die “kilodraden” zijn toevallig wel de boosdoeners voor onze suikerwaarden. Onze waarden gaan er van stijgen en bij sommige “kilodraden” gaat dat stijgen wel heel erg snel. Dat zouden de snelle suikers moeten zijn zoals suikerhoudende frisdrank, suiker in de koffie/thee of een overrijpe banaan bijvoorbeeld. Maar ook de “trage” suikers zoals donker brood, aardappelen, peulvruchten, … laten mijn bloedsuikers pieken als ik niet 45 min op voorhand mijn insuline toedien en dat vind ik minder leuk. Suikerhoudende frisdrank vervang ik door frisdrank zonder koolhydraten. Ik hoef absoluut geen snoep als ik niet te laag sta. In mijn koffie/thee deed ik al zoetstof voor ik diabetes kreeg en die gewoonte ga ik niet veranderen. Die overrijpe bananen gebruik ik enkel als ik bananenbrood bak omdat mijn voorkeur echt uitgaat naar onrijpe, vaste bananen. Geen probleem voor mij dus om die snelle suikers te vervangen door een waardig vervangmiddel.

Maar die “kilodraden” die je niet zomaar kunt vervangen… Dat is een groter probleem. Ik heb het geprobeerd: zoetstof waar je kan mee bakken, koolhydraatarme (eiwitrijke) broodvervangers: het is te doen, het is niet slecht, maar voor mij is het niet wat ik wil. Ik ben een gebruiker van het echte spul, de echte suiker, de echte koolhydraten. Ooit, heel ooit, vind ik zeker weten dé manier om mijn diabetes te temmen, om toch nette waarden te halen na het nuttigen van deze producten. Ooit.. en ondertussen blijf ik oefenen.

Zoete groet,

Cathy