In goede en slechte tijden. Een belofte die je maakt aan je partner wanneer je besluit om voor altijd samen te blijven. Een belofte, waarvan je op dat moment denkt dat er jullie niets kan overkomen.

We hebben allemaal onze talenten en onze minder goede eigenschappen. Het kan niet altijd feest en roze wolkjes zijn en de verliefdheid kan al eens doorprikt worden wanneer de eerste ruzietjes zich aanbieden. En dan krijg je een diagnose, een aandoening waar je voor altijd aan vast zit. Hoe ga je daarmee om? Hoe gaat je partner daar mee om?

Bij mijn diagnose was Hubby mee. Ook hij hoorde van de endocrinologe, dat ik Type 1 diabetes had en dat het voor altijd was. Ze vroeg aan hem hoe dat voor hem aanvoelde. Ik begreep haar bedoeling toen niet zo goed. Wist ik veel wat voor impact die diabetes op ons leven zou hebben. Ja, ons leven. Diabetes heb je namelijk nooit alleen. Ook je partner wordt elke dag geconfronteerd met waarden, (humeurs)schommelingen, hoogtes en laagtes, dextro’s en flessen water. Misschien wordt jullie voedingspatroon helemaal overhoop gegooid? Is je partner daarmee akkoord of hoe pak je dat aan? Vind je het erg als je geliefde met de ogen dicht geniet van een lekkere chocoladereep en jij op de bank zit met selder- en wortelstaafjes? Of steunt je partner jou door dik en dun en probeert hij begrip op te brengen voor wat er voor jou veranderd is?

Type 3, wordt het ook wel eens genoemd, als je leeft als partner van een PmD. In hoeverre je betrokken wordt, hangt af van jezelf maar ook van de persoon met diabetes. Misschien heeft die je op dat moment heel hard nodig, maar het kan ook zijn dat hij/zij aangeeft zelf verantwoordelijkheid te willen dragen zonder tussenkomst. Dat hij/zij enkel hulp vraagt wanneer zelf reageren niet meer mogelijk is. Liefhebben is loslaten. Loslaten bij iemand die een chronische ziekte heeft, is niet altijd evident. Waar de ene partner zich volledig afsluit van de ziekte van de ander, heb je ook partners die er helemaal bovenop gaan zitten en die geen enkele controle van de bloedsuiker willen missen. Partners die je vergezellen bij elk bezoek aan je diabetesteam, die met je meegaan naar diabetesvoordrachten en -meetings. Geen artikel of persbericht over diabetes wordt overgeslaan. Misschien vind jij dat zelf wel moeilijk als je partner zo dicht zit maar het kan ook een hulp zijn, een vangnet. Praten in een relatie blijft belangrijk en zeker als je met een chronische aandoening door het leven gaat. Wat is jouw verantwoordelijkheid en wanneer wil je inbreng van je partner? Zaken die af en toe eens moeten bijgesteld worden en waar praten en overleggen de boodschap is.

Hubby, je bent na bijna 14 jaar wel al goed op de hoogte van wat Type 1 diabetes inhoudt. Het is ook een onderwerp dat hier dagelijks besproken wordt. Ik kan me voorstellen dat je het soms wel eens beu bent, maar je laat het alleszins niet blijken. Je kent de irritaties tijdens mijn hypo’s, de lethargie tijdens hypers, de altijd aanwezige vermoeidheid en het tekort aan energie. Je kent woorden als insulinepomp, katheters en Dexcom CGM, woorden waarvan ik liever had dat je ze nooit had moeten kennen. Bedankt om de diabetes een plek te geven binnen ons gezin. Ik weet dat het niet evident is.

Zoete groet,

Cathy