Ik betrap er mezelf op, hoe vaak ik het heb over CGM en dan met name Dexcom. Na bijna 3 jaar fulltime deze techniek te gebruiken, weet ik niet meer hoe het voe
lt om Type 1 diabetes te hebben zonder deze therapie. Het was een geweldige stap vooruit voor mij, waarbij ik veel geleerd heb over mezelf, mijn diabetesbehandeling en Type 1 diabetes in het algemeen. Ik heb geleerd dat 4-5 meetpunten per dag absoluut onvoldoende zijn om te weten wat de diabetes met je lichaam doet. De grafieken tonen me elk moment van de dag wat er gebeurt met mijn lichaam. Dat is fascinerend, op zijn minst, en een grote hulp in het bijsturen van te hoge en te lage waarden.
Dat enthousiasme zette me aan om me aan te sluiten bij verschillende Facebookgroepen rond Dexcom. Je leert van elkaar en die kennis wil je dan weer doorgeven aan anderen die gebeten zijn door de microbe. Dat die technologie bij ons (en in nog heel veel andere landen) nog niet terugbetaald wordt, is heel erg jammer. Het houdt mensen tegen om hun diabetes beter onder controle te houden en om mee te “genieten” van vooruitgang op medisch vlak. Wil dat dan zeggen, dat er niet mag over gepraat worden? Ik denk van niet.. Kennis is macht. Hoe meer je bijleert over je aandoening en over hoe je lichaam in elkaar zit, hoe beter je je aandoening in handen kan nemen en hopelijk kunnen we daar de complicaties ook mee vermijden of tenminste uitstellen.
Dat het voor veel mensen die geen gebruik maken van CGM, vaak overkomt als een overdosis aan informatie, dat begrijp ik.
Dat het voor veel mensen een ver-van-mijn-bed-show is, dat begrijp ik ook. CGM is niet voor iedereen weggelegd. Je moet er energie in steken, je moet er klaar voor zijn, je moet voorbereid zijn op het feit dat je veel zaken te weten zal komen over je diabetes waar je je absoluut niet bewust van was (nachtelijke hypo-unawareness bijvoorbeeld). Het is een grote hap uit je budget als je zelf moet opdraaien voor de kosten. Het is niet eerlijk dat niet iedereen van deze technologie gebruik kan maken, terwijl de nood toch hoog is.
Wil dat dat zeggen, dat er niet mag over gepraat worden? Ik denk van niet.. Voelt het voor jou als een overdosis? Dat begrijp ik en ik wou dat ik die last van je kon wegnemen. Ik wou dat ik de diabetes van je kon wegnemen.
Zoete groet,
Cathy
Aan Tafel met Type 1 diabetes 
En als je dan de kans krijgt om deze therapie zelf te proberen, te onderzoeken en zo voortdurend over je eigen diabetes gaat leren dan besef je, dan realiseer je je hoe weinig je er over wist en weet. Hoe beperkt de middelen waren en nog steeds zijn. Hoe complex de aandoening en hoe groot de nood aan die informatie. Overdosis… Elke info vormt een klein schakeltje in het proberen te begrijpen en te interpreteren. Dikwijls voel je je alleen in een groot geheel en dan is communicatie het enige gemeenschappelijke element tussen onze diabetes type 1.
LikeLike
Dag Aline
bedankt voor je reactie. Je verwoordt het helemaal goed.
Zoete groet,
Cathy
LikeLike