Het is een publiek geheim dat ik verknocht ben aan koolhydraten. Niet aan gefrituurde koolhydraten, daar kan je me geen plezier mee doen, maar voor de rest: bring it on. Koolhydraten en diabetes gaan niet zo goed samen. Toch niet in mijn geval. De schommelingen stapelen zich op en mijn humeur loopt er parallel aan. Ik hou niet van die pieken en ook niet van de dalen die er op volgen. Waar ik vroeger enkel keek naar de hoogste waarde na een maaltijd, zie ik nu ook dat eigenlijk de hele periode die voorafgaat aan de hoge waarde en de daling daarna, niet goed voor me zijn. Het gaat niet langer over die 10 min aan 245 mg/dl, het gaat evenzeer over de tijd daarvoor en de tijd daarna, want die zitten ook niet bepaald meer binnen de marge. De marge die ik voor mezelf stel: 80 – 140 mg/dl, is een marge die niet haalbaar is wanneer ik koolhydraten eet, waardoor mijn grafieken meer rood kleuren dan groen. Ook al bolus ik 45 min op voorhand, ook al dien ik voldoende insuline toe of geef ik een superbolus of start ik pas met eten wanneer mijn waarde < 100 mg/dl is: de piek komt toch. Misschien niet zo hoog als zonder al die maatregelen, maar de koolhydratenpiek blijft een piek. Ook al is mijn HbA1c al ruim 3 j < 7%, de pieken zijn er nog altijd.

Terwijl ik deze blogpost aan het schrijven ben, staat er naast mij een heerlijke maaltijdsalade… een grote pan nasi goreng. Terwijl ik dit typ, geniet ik van deze ozo verslavende kom koolhydraten, mezelf wijs makend dat ik vanavond wel koolhydraatarm zal eten. Misschien zelfs 2x per dag koolhydraatarm, maar niet 3x. Dan heb ik het al goed verpest voor vandaag, want deze morgen koos ik voor Griekse yoghurt met banaan en chocolate chips en voor deze avond had ik verse pasta voorzien. Ik ga straks boodschappen doen en zal zorgen voor voldoende groenten en weinig fruit (enkel fruit met weinig koolhydraten), veel eiwitten en goede koolhydraten voor mijn maaltijden met koolhydraten (ik denk nu aan zoete aardappel, quinoa, havermout, …). Ik weet nu al, dat het niet zal lukken. Ik weet nu al, dat ik me superrot zal voelen en dat mijn maaltijden zonder koolhydraten niet bevredigend zullen zijn. Ik weet nu al, dat ik het al zo vaak geprobeerd heb en altijd terugkeer naar wat ik liefst eet. Maar als ik het niet nog eens probeer, als ik niet nog eens geconfronteerd word met de waarden op mijn glucosemeter en de cijfers op de weegschaal..

Ik benijd mensen die een prima gezondheid hebben en zich geen zorgen hoeven te maken over het uitsluiten van bepaalde voedingsgroepen omwille van hun gezondheid. Denk maar aan diabetes, aan de ziekte van Crohn, aan coeliakie, aan voedingsallergieën en aan mensen die omwille van ziekte bepaalde organen moeten missen. Ik kan er dan ook niet bij, dat mensen vrijwillig bepaalde voedingsgroepen uit hun dieet halen om hip te zijn, om mee te doen met de hype. Ze zijn gezegend met een gezond lichaam en weten niet wat het is om dag in dag uit geconfronteerd te worden met deze problematiek. Want eens de hype voorbij is, kunnen ze weer verder met het kiezen van een andere hype omdat het hun gezondheid niet schaadt. Dat ze door het vrijwillig elimineren van meerdere voedingsgroepen hun eigen gezondheid op het spel kunnen zetten, is verloren gezegd. Geniet van wat je lekker vindt, geniet met mate en geniet van je gezondheid.

Zoete Hartige groet,

Cathy