Ik weet dat brood mijn waarden enorm doet pieken.
Ik weet dat gebak, ook al maak ik het zelf, zorgt voor te hoge suikers.
Ik weet dat een slaatje mijn waarden minder doet stijgen dan het eten van vers gebakken bagels met roomkaas en gerookte zalm.
Waarom eet ik het dan? Waarom kies ik er dan niet voor, om alles te laten staan waar mijn suikerspiegel van stijgt?
Ik had het er over met Jangeox. Hij is mijn voorbeeld, de man die toont hoe mensen met T1 diabetes ook “normale” HbA1c-waarden kunnen hebben. Jangeox kan 6 maanden zonder ook maar 1 hypo en toch een A1c halen dat lager zit dan 6%. Ik ben niet Jangeox. Jangeox is niet Cathy. Ik hou van koken en ik maak elke dag gebruik van mijn oven en nee, dat is niet om het ovenlichtje te testen. Het bakken geeft me voldoening. Ik hoef geen 4 stukken taart. Maar ik wil wel proeven. Ik wil bakken, ik wil ruiken en aanraken en experimenteren. Ik hou van Latte Macchiato, ook al moet ik daar meer voor bolussen dan voor een cappucino. Ik denk aan koolhydraten en mijn waarden stijgen al.
De laatste jaren wordt gezegd dat mensen met Type 1 diabetes alles mogen eten, zolang je maar gezond bezig bent: geen overdaad, alles met mate. Gewoon, wat iedereen met een gezonde levensstijl zou moeten doen, diabetes of niet. Meten en bolussen voor je koolhydraten, is de boodschap. Ik wil dat zo graag geloven, maar de praktijk toont mij dat het niet altijd zo is. Ik kan niet ongestraft snoepen. Pistoleetjes eten op zondagochtend geeft gegarandeerd een hoge piek, ook al bolus ik ruim genoeg (45 min) op voorhand. Ik kan er niet om heen. Waarom eet ik ze dan? Waarom is dat kraakverse broodje die hoge waarde waard? Wat is het alternatief?
Ik ben er nog niet uit. Waarom? Wat als ik geen pasta, brood, rijst, aardappelen, desserts, gebak, zuivel, fruit, peulvruchten, Latte Macchiato, witte wijn, .. meer op mijn menu zou zetten? Want ja, al die producten beïnvloeden mijn suikerspiegel. Ik heb geprobeerd om koolhydraatarm te eten en ik vind slaatjes echt wel lekker en ik eet ook heel graag vitello tonato en steak tartaar zonder frietjes (ik ben sowieso geen frietjespersoon). De ervaring leert mij echter, dat ik ook voor deze maaltijden insuline moet toedienen en niet weinig ook. En dat steekt. Ik wil helemaal geen insuline toedienen voor maaltijden die zo koolhydraatarm zijn en dan alsnog pieken hebben. Als ik dit soort maaltijden eet, dan verwacht ik niet dat ik insuline moet toedienen en dan verwacht ik geen s
tijgingen in mijn grafiek. Dat stoort me loeihard en dan word ik opstandig. Ik wil gerust andere maaltijden bereiden die mijn waarden niet laten pieken, als ik daar niet evenveel insuline moet voor toedienen en als ik dan met een brede glimlach een mooie flatline kan zien op mijn Dexcom. De enige flatlines die ik nu heb, zijn ’s nachts. Uiteraard ben ik daar al heel blij mee. Het zou alleen superleuk zijn, om ook eens een grafiek te hebben zonder pieken bij het eten van koolhydraten.
Wie herkent deze strijd? Wie ervaart ook die tweestrijd tussen wel of geen koolhydraten, tussen genieten en pieken hebben en koolhydraatarm eten en toch hoge waarden hebben? Is dit bespreekbaar?
Zoete groet,
Cathy
Aan Tafel met Type 1 diabetes 
Ooh Cathy, wat hou ik van je!!!! Ik herken dit helemaal!
Ik bak zo graag, ik hoef het niet te eten maar gewoon al bezig zijn met al die suikers en koolhydraten duwt alles de hoogte in. En ja, slaatjes waarom doen die in godsnaam onze suikerspiegel stijgen??? Al jaren vraag ik me af wat ik dan wel weer verkeerd doe. Ik heb het latté drinken opgegeven, het 45 min op voorhand spuiten durf ik niet, wat als? En ik heb zo een hekel aan hypo’s. Ik probeer nu ’s morgens mijn koolhydraten te eten, en overdag minder en ’s avonds doe ik heel hard mijn best om er geen te eten. Maar wat is dit allemaal toch moeilijk, het juist uitgebalanceerd krijgen van dit hele gegeven.
En telkens ik denk, ja ik ben er bijna, is er wel weer dat ene bezoekje met een lekker hapje of de kids die enorme trek hebben in pannenkoeken en daar sta ik dan weer, met mijn mond vol…..
Het proberen uitleggen waarom ik de ene moment wel iets eet en de andere moment niet, pppffff zo weinig ruimte voor spontaniteit. En dan hebben we het nog niet over al de externe factoren, stress, emoties, gejaagdheid, opwinding, geluk en verdriet. Het heeft allemaal maar weer een invloed.
Heel blij dat jij dit alles bespreekbaar maakt, voel me zoveel minder alleen en doorslechte patient.
Zoen
Annelies
LikeLike
Hey Annelies
diabetes hebben is zoveel meer dan “een beetje suiker” hè?
zoete groet,
Cathy
LikeLike
Ik herken het. Zelfs tijdens deze zwangerschap lukt het me niet.. Ik doe uiteraard mijn best om mijn waardes onder controle te houden, maar brood en koolhydraten zo goed als mijden.. Nope. Ken jij eigenlijk ook vrouwen die slagen in wat jangeox doet? Ik kan me namelijk niet van de indruk ontdoen dat de vrouwelijke hormonen (zelfs al hoeven ze je eetpatroon niet persé te beïnvloeden) de boel ook al regelmatig saboteren. Geen idee of dat enkel een gevoel is, of dat er ook wel vrouwen bestaan die het wel voor mekaar krijgen zo stabiel te zijn…
Enfin, ik vind dat je toch je best doet. Er zijn zeker dagen dat dat beter zal gaan als andere, maar toch eet jij doorgaans best gezond, he.
LikeLike
Hey Upje
nog nooit bij stilgestaan eigenlijk, of het voor vrouwen moeilijker is? Die hormonen zullen inderdaad ook wel af en toe roet in het eten gooien, dat kan ik goed geloven. Ik denk nu wel aan één dame waarbij de waarden toch redelijk stabiel zijn, maar ken toch zeker 3 mannen die onze schommelingen niet hebben.
Ik ben zelf nooit zwanger geweest met diabetes. Het lijkt me een hele opdracht en jij doet het nu voor de tweede keer. Petje af hoor!
Zoete groet,
Cathy
LikeLike
Je hoort me niet zeggen dat het voor mannen makkelijk is, he. Ze krijgen dit ook niet gratis en voor niets, verre van. Maar net die ene factor…
LikeLike
Uiteraard niet. We moeten er allemaal dik ons best voor doen. Als ik soms zie hoe weinig insuline sommige mensen nodig hebben, maar er minstens zoveel inzet moeten voor hebben, dan is dat nog maar eens een bevestiging hoe belangrijk die eilandjes van Langerhans wel zijn. Wat een impact op ons leven…
zoete groet,
Cathy
LikeLike
ik zag in sugar surfing boek een vb met een correctie van geloof ik 4E om 40 te zakken bij een waarde onder 150, ik heb toen nog gedacht, als ik dat doe kom ik op minus 100. Zo 4E ’s morgens geeft een daling van 240, terwijl ik gisteren middag-namiddag aan het vasten was en ik plots snel stijgend alarm kreeg om 14u omdat ik van 130 naar 200 schoot zonder verklaring op 15 min tijd, ofwel toch het laatste stukje pistolet van ’s morgens dat er door kwam … wie zal het zeggen …
LikeLike
Het blijft toch vaak gissen en gokken naar het waarom. Diabetes is alvast niet saai.
Zoete groet,
Cathy
LikeLike