Ik kan niet zeggen hoe lang het geleden is, dat ik nog eens zo hoog gestaan heb. Meestal komt dat door een ongelukkig geplaatste katheter of luchtbellen in mijn pomplijn, maar ook soms door stress, hoog oplaaiende emoties of compleet verkeerd tellen van de koolhydraten met navenante bolus.

Deze HOOG (405 op mijn glucosemeter) heeft ook een oorzaak. Een heel stressvolle maar ook emotionele dag op het werk. Emoties zoals verdriet, bezorgdheid en angst wekken bij mij normaal hypo’s op. Verontwaardiging, boosheid en irritatie jagen mijn waarden dan weer pijlsnel de lucht in. Deze keer ging het helemaal andersom. Ik was bang, verdrietig, verslagen, onzeker en bezorgd en toch had ik hoge waarden. Wat ik ook extra bolus, mijn waarden zakken niet. Dit is niet gebonden aan een slecht geplaatste katheter of een bijna lege pompbatterij. Dit is puur ellende en reactie op mijn emoties. De onmacht van niets te kunnen doen, het verdriet om wat misschien staat te gebeuren en de bezorgdheid van: hoe ga ik dit allemaal verwerken, doet niet alleen mijn bloeddruk stijgen, maar dus ook mijn bloedsuikerwaarden. Hoofdpijn, dof gevoel achter mijn ogen, dorst en honger allemaal tegelijk. Ik probeer er rustig onder te blijven en het van me af te schrijven, met een half oog en oor op mijn smartphone gefocust. Me hierin nog meer opwinden, haalt zeker niets uit. Rustig blijven en diep inademen en veel water drinken om de suikers af te voeren. Ik zou graag mijn ogen even toedoen en de boel even de boel laten. Ik weet niet hoe ik me zal voelen eens die telefoon echt overgaat…

Zoete groet,

Cathy