Het mirakel.

Het mirakel, insuline, hield Wesley al 5 jaar in leven. Al 5 jaar lang, zorgde dit jonge, diepgelovige gezin met drie kinderen, dat hun zoon op tijd en stond zijn urine checkte en insuline toegediend kreeg. Van bij de diagnose (in 1968, toen Wes 6 jaar was), geloofden ze ook, dat God hen zou bijstaan. Want dat was waar hun kerk voor stond. Hun kerk geloofde in gebedsgenezing. Ze geloofden dat ook hun zoon genezen kon worden, als ze maar genoeg vertrouwen hadden in God. Toen Wesley zijn hoop verloor, kregen ook de ouders het moeilijk en wilden ze bewijzen aan hun zoon, dat God er voor hem was en dat Hij hem beter kon maken.

Het mirakel, insuline, was niet langer genoeg. Dit jonge gezin koos er – samen met hun kerk – voor, om de insulinebehandeling stop te zetten en God de kans te geven hun kind beter te maken. Ze geloofden, dat T1 diabetes de duivel was en dat ze die demonen weg konden krijgen als ze maar genoeg geloofden en vertrouwen hadden. Bidden, vasten, ze deden het allemaal. Ook Wesley geloofde weer. Hij wou het zo graag. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor zijn ouders. Hij wou hen niet teleurstellen en ging volledig mee in het verhaal dat hij genezen was, ook al voelde hij zich steeds zieker worden. Zijn ouders zagen hem zo graag, ze gunden hem zo hard een leven zonder diabetes en ze durfden niet meer te twijfelen aan Gods intenties om het leven van hun zoon te redden. Dit waren geen domme mensen, geen kindermishandelaars, geen moordenaars. Deze mensen hebben zo’n verkeerde inschattingsfout gemaakt en zich teveel laten beïnvloeden met een tragedie tot gevolg. Drie dagen nadat de insuline werd stopgezet, overleed Wesley thuis, ten midden van zijn familie. Ook op dat moment nog, geloofden zijn ouders dat God hem zou terugbrengen, net zoals hij Lazarus had teruggebracht. Ze moesten enkel wachten tot de 4e dag en dan zou hun zoon helemaal genezen terug zijn. Toen ze eenmaal beseften dat Wesley nooit meer terug zou komen en zij hun kind gedood hadden, zijn hun ogen pas opengegaan.

Type 1 diabetes is een autoimmuunziekte. Het mirakel, insuline, is geen genezing, maar het zorgt er wel voor dat je lichaam weer kan functioneren. Insuline, die we niet kunnen missen. Niet door koolhydraatarm te eten, niet door gebed, niet door groene koffie of kaneel. We zijn allemaal anders en hebben allemaal een andere behoefte aan insuline, maar zonder insuline kan niemand leven. Het stopzetten van je behandeling met insuline is levensbedreigend. Diabetische ketoacidose kan tot de dood leiden als er niet snel genoeg wordt ingegrepen. De ouders van Wesley hebben dat niet gedaan. Hun geloof in God was te groot. Ze wilden zo graag geloven, dat Hij hun kind kon genezen. Als zij maar genoeg geloofden..

Jammer genoeg is dit geen alleenstaand verhaal maar nog altijd realiteit. Als je T1 diabetes hebt, zal je altijd insuline nodig hebben, er is nog steeds geen genezing. Het stopzetten van je insulinebehandeling zorgt voor drastische gevolgen. Zorg goed voor jezelf. Informeer je goed en wees voorzichtig voor mensen die het redmiddel kennen om je van je T1 diabetes af te helpen.

Het verhaal van Wesley Parker is verfilmd en te bekijken op YouTube.

Dankbaar voor de insuline die er is en dankbaar, dat we in onze contreien zonder probleem aan insuline kunnen geraken.

Zoete groet,

Cathy

4 gedachtes over “Het mirakel.

    1. gelukkig dat de insuline bestaat en er velen mensen kunnen mee geholpen worden, want dit is een noodzakelijk iets voor het hele leven en dankbaar zijn om de rijke vooruitgang daarin. Vele zoete groeten van Nicole

      Like

      1. Daar kan ik je alleen maar in bijtreden Nicole. Als je dan hoort over landen waar nauwelijks geld is voor insuline of behandeling, proper water of gezonde voeding…. we mogen onszelf gelukkig prijzen.

        Zoete groet,

        Cathy

        Like

    2. Dag lieve Nicole

      heel jammer dit. Er bestaan nog situaties waarin kinderen/jongvolwassenen hun broodnodige medicatie of behandeling ontzegd worden door hun geloof. Minderjarigen hebben hier geen zeg in zolang ze onder de hoede van hun ouders/voogd staan. Laat het een oogopener zijn voor elk van ons en ook het besef, dat wij wel het recht hebben om onze medicatie te gebruiken en dat het goed is om andere opinies te vragen als er je gezegd wordt van je medicatie te laten vallen in ruil voor genezing.

      Zoete groet,

      Cathy

      Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.