Heel af en toe hebben we allemaal een nieuw begin nodig. Een duwtje in de rug. Aanmoediging. Een schouderklopje voor het werk dat je elke dag in je diabetes steekt. Een dokter die weet waar je het over hebt en die met jou in discussie gaat over de vragen die je stelt. Een team waar je op kan rekenen en dat met je mee denkt. Ik had ook zo’n nieuwe start nodig. Ik heb er goed over nagedacht, verschillende opties overwogen. Prioriteiten gesteld: wat is voor mij belangrijk? Afstand naar het ziekenhuis? Een vaste endocrinoloog? Een educator waarmee je op eenzelfde lijn zit? Beschikbaarheid van de hulpmiddelen die je wilt gaan gebruiken? Ik noem het “endoshoppen”, dat op zoek gaan naar een nieuwe diabetesconventie.

Mijn keuze is gevallen op het OLV-ziekenhuis in Aalst, met een vaste endocrinoloog en een vaste diabeteseducator, die zich voornamelijk toespitst op Roche-pompen en Dexcom CGM. Lijkt me de ideale combinatie voor mij. Ik mag er meteen bij de overstap ook een nieuwe pomp halen en mijn keuze is gevallen op de Accu-Chek Insight. Heel blij dat ik hem na mijn proefperiode nu ook echt mag gaan gebruiken voor de komende jaren. Daar ik al jaren vertrouwd ben met Roche, is de overstap absoluut niet moeilijk. Ik krijg meteen ook het mailadres van de diabeteseducatoren mee en weet dat ik er terecht kan met eventuele vragen. We spreken af dat ik via mail of telefoon met hen in contact blijf en dat ik in oktober terug op consultatie kom bij de endocrinoloog. Dat lijkt me een heel goed idee.

Ik heb er zin in. Mijn HbA1c is goed, daar gaat het niet om. Kunnen er zaken beter? Ja, ik ben nog altijd op zoek naar de beste manier om hoge pieken na de maaltijd te vermijden. Dat lukt me redelijk goed als ik 45 min op voorhand kan bolussen (wat helaas niet altijd haalbaar is). Het zou fijn zijn mocht ik een dokter hebben die kan mee denken en tips kan geven om die hoge pieken zo veel mogelijk te verminderen.

Na 15 jaar T1 diabetes, lijkt het me niet verkeerd om eens een diabetesvoetkliniek te bezoeken. In de folder die ik krijg van de diabeteseducator, zie ik dat er naast de diabetesvoetkliniek, ook een psychologe geraadpleegd kan worden. Het hebben van een chronische ziekte kan heel overweldigend zijn en daarover kunnen praten met een therapeut, kan deugd doen en rust brengen. Niet iedereen heeft mensen om mee te praten als het over diabetes gaat. Je kan er je partner niet altijd mee belasten en soms wil je ook gewoon eens je hart luchten over diabetes zonder corrigerende vingertjes te zien. Is dat bij een psycholoog in de conventie, bij een diabetescoach of bij een collega die ook T1 heeft: praat erover. Het lucht op.

Mijn eerste mail met vragen is verstuurd en er is vlot op geantwoord. Ik heb weer een vangnet.

Zoete groet,

Cathy