We waren op Sanford Airport, op terugweg naar Schiphol, na een fijne vakantie in Florida. Het was nog betrekkelijk rustig in de luchthaven. De bagage was al ingecheckt (gewicht nog net binnen de marge – yay) en we waren klaar voor de douane. Een bakje voor mijn jas en schoenen, eentje voor de laptop, eentje voor mijn handtas en eentje voor mijn diabetesspulletjes. Als een brave burger geef ik meteen aan dat ik insulineafhankelijke diabetes heb en een insulinepomp en Dexcom op mijn lichaam draag. Of het mogelijk is om de scanner te vermijden? Ja hoor… De vrouwelijke douanier neemt haar werk heel serieus. Ik mag niets meer aanraken, zij neemt alle handbagage van mij over. De fles cola in mijn handtas mag ik bijhouden (waarom toch altijd die hypo’s aan de douane?).  Met tegenzin werp ik een laatste blik op mijn Dexcom ontvanger: 75 mg/dl, rechte pijl naar beneden, en geef hem dan af ter controle. Een andere douanier onderwerpt de cola aan een grondige controle. Nog even wachten tot ik de cola terugkrijg om die waarde omhoog te krijgen, dan kan ik meteen ook beter reageren op de vragen die gesteld worden. Mag er niet aan denken dat ik nu een lachbui krijg of niet meer uit mijn woorden kom omwille van een veel te lage waarde.
De douanier zegt woord voor woord wat ze gaat doen. Ze zal me betasten tussen de benen, tot aan mijn kruis. Niet met haar vingers maar met de omgedraaide vlakke hand. Ik sta met gespreide armen en benen alles te ondergaan. Ze zegt dat ze mijn borsten zal betasten, met de vlakke hand, omgekeerd. Ik hou een oogje op mijn spullen terwijl zij haar werk grondig uitvoert. Haar handschoenen waarmee ze me gefouilleerd heeft, ondergaan nu een drugstest.
Of ik mijn insulinepomp kan afkoppelen? In principe hoef ik dit niet te doen. Ik kan er zelfs een verantwoordelijke bijroepen. Maar ik begrijp dat deze dame enkel haar werk grondig en vol overgave doet. Ik koppel af. Ze vraagt me om mijn pompje met beide handen goed vast te houden. Met nieuwe handschoenen voert ze een test uit op mijn handen, een test op verboden middelen. Stel je voor, dat er gevaarlijk spul in mijn pomp zit? Tegenwoordig moet je nergens meer van schrikken.
Ik ben blij met de controle. Ik ben blij dat ik geslaagd ben en dat we hier tijdig waren. Ik ben blij dat de Hubby geduldig op me wachtte, na nog maar eens een oponthoud door de diabetes. Mijn flesje cola wordt leeggedronken en we kunnen weer helemaal veilig verder. Tot volgend jaar, Florida. Het is goed geweest.

Zoete groet,
Cathy

Geplaatst met WordPress voor Android